Хэрвээ чамаас асуулт асуувал чи хариулах уу?
Хэрвээ чамаас хайрыг чинь гуйвал чи өгөх үү?
Хэрвээ би чам руу залгавал чи утасаа авах уу?
Хэрвээ би гараас чинь атгавал чи дургуйцах уу?
Sunday, April 5, 2009
...Зөвхөн түүндээ л зориулсан минь...
Жирийн л байдаг зүйлээс илүүтэй
Жинхэнэ гайхамшиг гэж үгүй
Хүн хүний нүдэнд өртдөггүй хэдий ч
Хайр гэдэг зүйлийг яагаад ч юм татдаг
Нүднээс нь гунигийн нулимас бүү урсаасай
Нүгэл түүнийг минь хэзээ ч битгий тойроосой
Үнэн гэдэг булихаан үзүүр дахь гэрэл
Үгүйсгэх аргагүй ганцхан Туяа
Харанхуйн үзүүр дахь гэрэл
Халуунаар төөнөдөг Нар
Нарыг хэрэвээ хайр гэж үзвэл
Нарны туяа нь юу юм бол?
Туяа нь хэрэвээ дурлал юм бол
Түүний элч нь юу юм бол?
Асуулт асуусаар байвал хариулт нь олдохгүй
Амсаж үзээгүй дарсаа уувал өөрөө мэдэлгүй согтоно
Харцнаас чинь хэрэвээ гуниглалыг харвал
Хайраа би чамруу илгээе
Үгсээс чинь хэрэвээ гомдол сонсвол
Үнэн сэтгэлээ чамдаа илүүтэй зориулая
Бодолын шувуухай чинь буруу зүг рүү нисвэл
Боломж бүхэнээ чамд зориулая
Гэхдээ би 1 л зүйлийг мэддэг
Гэгэлзэн байж түүнийг л боддог
Нартад түүний л хань байх ёстой
Насан туршийх нь тэр хань
Угаас өөрөөсөө туяа цацруулж явах жамтай
Учир нь тэр хүн дээрээ 2 нартай.
Жинхэнэ гайхамшиг гэж үгүй
Хүн хүний нүдэнд өртдөггүй хэдий ч
Хайр гэдэг зүйлийг яагаад ч юм татдаг
Нүднээс нь гунигийн нулимас бүү урсаасай
Нүгэл түүнийг минь хэзээ ч битгий тойроосой
Үнэн гэдэг булихаан үзүүр дахь гэрэл
Үгүйсгэх аргагүй ганцхан Туяа
Харанхуйн үзүүр дахь гэрэл
Халуунаар төөнөдөг Нар
Нарыг хэрэвээ хайр гэж үзвэл
Нарны туяа нь юу юм бол?
Туяа нь хэрэвээ дурлал юм бол
Түүний элч нь юу юм бол?
Асуулт асуусаар байвал хариулт нь олдохгүй
Амсаж үзээгүй дарсаа уувал өөрөө мэдэлгүй согтоно
Харцнаас чинь хэрэвээ гуниглалыг харвал
Хайраа би чамруу илгээе
Үгсээс чинь хэрэвээ гомдол сонсвол
Үнэн сэтгэлээ чамдаа илүүтэй зориулая
Бодолын шувуухай чинь буруу зүг рүү нисвэл
Боломж бүхэнээ чамд зориулая
Гэхдээ би 1 л зүйлийг мэддэг
Гэгэлзэн байж түүнийг л боддог
Нартад түүний л хань байх ёстой
Насан туршийх нь тэр хань
Угаас өөрөөсөө туяа цацруулж явах жамтай
Учир нь тэр хүн дээрээ 2 нартай.
.Ганцаараа.
Орчлон хорвоог дан ганцаараа ч биш хосоороо хэд хэдэн удаа байж үзсэн Оргил хэмээх залуу 3 жилийн өмнөөс саяханыг хүртэл ганцаараа явсан. Оргил маань одоо 16 настай хайр дурлал гэдэг зүйлийг мөнгөн дээр тогтдог гэж боддоггүй. Нас хүйс ч хамаардаг гэж боддоггүй. Өөрөө өөртөө итгэлтэй харамсалтай нь ганцаардал гэдэг өвчинд аль хэдийн буугаад өгчихсөн нэгэн. Өөрөө өөртөө санаа тавьдаггүй ч бусдын төлөө төрсөн мэт зүтгэж явдаг тийм л сайхан сэтгэлтэй залуу.Өдөр бүр нулимас агуулсан гунигийн дуу сонсож сэтгэл нь тавгүй үедээ дэрээ нулимсаараа сэм сэмхэн угаачихдаг байсан нэгэн. Гэртээ интэрнеттэй болохыг хүсдэг тэрээр ээж аав 2 оосоо их олоон жил нет тавиулахыг гуйсан. Нар нь гийсэн нэгэн өдөр тэрний хэтийн зорилго , зуун жилийн мөрөөдөл болсон интэрнетийг нь тавиулсандаа... Тэр өдөр бол тэрний хувьд ганцаардлаасаа салах төлөвлөгөөнийх нь хамгийн эхний өдөр болон хувирч янзан бүрийн л сайт аар дэмий тэнсэн дээ...Хаая5 гэдэг чөлөөт орон зайг тийм ч сайн мэддэггүй байсан тэрээр өөрийн гэсэн хаая5 ын “profile” тай болж олон олон найзтай байхыг хүссэн. Тэнд түүний сэтгэл дотороо нууцхан төсөөлж явдаг тэр бүсгүйг бишээ охиныг тэрээр нууцхан хайсан. Гэтэл гэв гэнэт тэрээр өөрийн эрхгүй инээмсгэлж энэ мөчөөс хойш энэ охиныг сэтгэлдээ нууцхан мандуулна хэмээн өөрөө өөртөө амалсан.
Тэгээд л Оргил маань бөөн баяр болж өглөө босоод комоо асаахдаа , үдэш болоод ком оо унтраахдаа зөвхөн түүний л дүрийг нууцхан , сэм сэмхэн хардаг болсон. Залуу хүн учир түүнтэй уулзахыг хүсэж , түүний жинхэнэ нэрийг нь ч мэдэхгүй байж хамтдаа байна хэмээн гэртээ ганцаараа байхдаа , гудамжаар бодолд автан алхахдаа мөрөөддөг болж. Сэтгэлийнхээ нарны тэр халуун туяаг бишэрч явсан. www.terguun.com/forum , www.forumday.sr.mn , www.oops.mn , гээд л олон л форумаар форумдаж тэрүүхэн тэндээ нөгөө охиноо хайсаар өдөр хоног , цаг хугацаа нь чаг чаг хэмээн өнгөрсөөр л...
Улаанбаатар хотод олон найзтай болохыг хүсдэг тэрээр Тэргүүн.ком ыхонтой уулзаж олон ч найзтай болсон тэрэнд тэр олон найз нь хангалтгүй мэт. Өөр олон л форумын андуудтай болсондоо... Монгол Улсын Их Дэлгүүр нэрээрээ алдартай дэлгүүрийн урдхан талд байрлах Цирк дээр Дэмбээ.комын форум гэдэгээрээ алдартай Форумөдөр.ср.мн ийн уулзалтан дээр сэтгэлийнхээ жаргаж үзээгүй наранг харсан. Бодол болсон тэр охин , Тэнгэрт гийсэн тэр нар түүнийгээ харсан түүний сэтгэл ямар их хөөрсөн гэдэгийг үгээр хэлж үсэгээр илэрхийлэхийн аргагүй. Нэг л зүйл харин түүний сэтгэлийг зүссэн. Учир нь тэр нар нь өөрөөс нь хавьгүй илүү нэгэн залуутай хамтдаа ирсэн юумсанж. Нэг бодолын тэр залууд атаархах шиг , нэг бодолын баярлах шиг. Гэхдээ зөвхөн зурагийг нь л харан баясдаг тэрэнд хөөр баяслаас өөр юу ч түүний сэтгэлээс ханхалсангүй. Циркын хажууд 30 минут гаруй түүнийгээ харж баярлаж байсан тэрээр төд удалгүй гэрлүүгээ явахаар шийдсэн. Явмааргүй байсан хэдий ч бүгд л тарахаар болсон тул яаж ч чадалгүй харисандаа... Өдөр бүр сонсдог байсан ТАТАР ын Ганцаараа дуу нь тэр охиныгоо харсанаас хойш ТАТАР ын Хамтдаа болон Бороо дуу болон хувирсан Тэр үед бороо байхгүй байсан хэдий ч хэрэв бороо орсон бол гаднах цамцаа өгөх байсандаа гэж харамсана. Гэртээ очоод түүнийхээ зурагийг дахин дахин харна. Форумөдөр.ср.мн рүү орж аппарат барисан байсан залуугийн авсан зурагнууд тавигдсан үгүйг харж удаан ч мөрөөдсөндөө... Цагийн аясаар түүнийгээ мартаагүй ч эргээд л ганцаардалдаа нэг л мэдэхэд умбасан байсан тэрээр ганцаардлаа мартахын тулд өөрөө өөртөө дандаа л ажил гаргана. Гэсэн хэдий ч сэтгэлд нь нар , бодолд нь ганцаардал байсан учир тэрээр ганцаардалаас хичнээн айж , хичнээн зугтаав ч яаж ч чадахгүй гэдэгээ ойлгосон. Дахиад л уйтгарт амьдрал , Дахиад л ганцаардал , Гэхдээ нартай учир тэднийгээ тэвчисээр л нэг л мэдэхэд 6 сарыг ардаа орхиж өвөл болов. Нэгэн охинтой танилцаж түүндээ хайргүй ч гэсэн хайрлаж чадна гэсэн бодолыг өөртөө тээж 1 сар гаруй түүнтэйгээ хамтдаа байсан. Харамсалтай нь түүнийгээ алдаж харах ёсгүй бүхнийг харсан. Эргээд л ганцаардал , уйтгарт амьдрал , дээрээс нь хагацал үзсэн зүрхний нулимас. Түүнд амьдрах итгэл цаашид байгаагүй боловч анд нөхдийнх нь итгэл , зүрхэн дахь нар нь байсан учир цаашдын амьдралынхаа төлөө өчигдөрийг бодолгүй зүтгэсэн. Тун удалгүй хавар ирж хонхны баяр тэгээд л олон олон баярууд нь ирнэ. Баярлах итгэл үгүй болсон ч зориг урмандаа зүтгэсэн. Лаборотори 1 дүгээр сургуулийн хонхны баярын дүрсийг бичихээр очитол Тэргүүн.комын андууд нь ирсэн байсан. Гэтэл нэг л таньдаг царай нэг л санадаг царай урдаас нь дарууханаар инээнэ. Тэр үедээ сэтгэлээ бариад таниагүй царайлж түүнтэйгээ дахин танилцсан учир нь гэвэл түүнд тэрхэн үед түүний гарыг барих тийм л арга байсан. Бодож санаж , шаналж байсан бүх зүйлээсээ ангижирч сэтгэлдээ дүүрэн баяртайгаар орой нь Тошлой гэдэг кафе г зорсиндоо... Түүнийгээ байгаа хэмээн өөрөө өөртөө итгэл өгч итгэл сэтгэл 2 нь хосолсоор очисон доо... Цаг хугацаа дахиад л чаг чаг хийн өнгөрсөөр...
Нэг л мэдэхэд 2 сар болсон байна. Одооноос их л удаж 3 долоо хоногийн өмнө Оргил түүнийг найз залуутай гэдэгийг нь мэдсэн. Өлсөж өлсөж орж ирээд. Ээж ааваасаа нэхэж нэхэж идсэн хоолоо Нулимасаар амталж идсэн дээ... Өөрөө өөртөө зориулж олон олон гунигтай шүлэг бичсэн. Харин түүндээ зориулж ганцхан гэгээлэг шүлэг бичсэн...
Анхны цасны ширхэг бүрт
Алдрайхан түүний минь дүр харагдана
Анзаараагүй явжээ энэ цасны ширхэгийг
Аялгуут дуу гаргадаг гэдэгийг
Агаарт замхарах бодолын минь мөр
Анхны цасыг бишрэх шиг
Болор мөнгөн борооны дусал адил
Бодолд үлдсэн чиний л дүр танхилхан
Тэнгэрт гэрэлтэх од чам руу
Тийм их од харавахыг хүсдэгийг мэдсэнгүй
Зөвхөн чиний л дэргэд байхыг хүсдэг
Зөн билгийн олон од байдаг гэж сэтгэсэнгүй
Зөөлөнөөр хаялах навчис хүртэл хосоороо
Зөв бурууг ялгах навч хүртэл чамтай хамт
Хэн нэгний сэтгэлд мандсан нар чамаас
Хэнэггүйгээр хэн нэгэн уучлалт гуйв
Зүрх сэтгэлд нь удаан мандсан бололтой
Зүггүйтэж яваад чамайг жаргаав
Зүрхэнд эгшиглэх аялгуу чамд
Зүүд нойрны ханхүү байдаг нь яамаадаа
Зүрх сэтгэл гэдэг зүг нь үгүй далайгаас
Зөвхөн чамд л аз жаргал хүснэм би...
Хэмээн шүлгэлсэн. Өнөөдөр 2008 оны 7 – р сарын 11 ны өдөр. 04:52 минут. Яаг одоо ТАТАР – Ганцаараа дууг сонсонгоо сэтгэл зүрхэндээ ганцаардаж байна. Санасанаас Оргил гэдэг залуу биш Түвшин гэдэг хүүд энэхүү явдал тохиосон. Хэдий богинохон ч гэсэн аз жаргал бэлгэлсэнд баярлалаа... Зөвхөн чамд л үнсүүлж байна хэмээн төсөөлөн салхинд үнсүүлсээн... Ганцаардлаас салах төлөвлөгөө минь нурсандаа...
Эхлэл адил төгсгөлд хүртэл би одоог хүртэл ганцаардаж байна. Аль хэдийн буугаад өгцөөн. Хувь тавилан минь ийм л азгүй байх ёстой юм байлгүй...
Би чамд хайртай гэдэг үг цээжинд ГАНЦААРАА
Хэн нэгэнд хэлэхсэн энэ хайрын үгийг хамаг Чангаараа...
Хайрыг хүсээд би ганцаараа
Хайрлаач чи би ганцаараа...
Хайрыг хүсээд би ганцаараа...
Хайрлая гэж байна зүрх зөрүүд зангаараа...
Би Ганцаараа...
Тэгээд л Оргил маань бөөн баяр болж өглөө босоод комоо асаахдаа , үдэш болоод ком оо унтраахдаа зөвхөн түүний л дүрийг нууцхан , сэм сэмхэн хардаг болсон. Залуу хүн учир түүнтэй уулзахыг хүсэж , түүний жинхэнэ нэрийг нь ч мэдэхгүй байж хамтдаа байна хэмээн гэртээ ганцаараа байхдаа , гудамжаар бодолд автан алхахдаа мөрөөддөг болж. Сэтгэлийнхээ нарны тэр халуун туяаг бишэрч явсан. www.terguun.com/forum , www.forumday.sr.mn , www.oops.mn , гээд л олон л форумаар форумдаж тэрүүхэн тэндээ нөгөө охиноо хайсаар өдөр хоног , цаг хугацаа нь чаг чаг хэмээн өнгөрсөөр л...
Улаанбаатар хотод олон найзтай болохыг хүсдэг тэрээр Тэргүүн.ком ыхонтой уулзаж олон ч найзтай болсон тэрэнд тэр олон найз нь хангалтгүй мэт. Өөр олон л форумын андуудтай болсондоо... Монгол Улсын Их Дэлгүүр нэрээрээ алдартай дэлгүүрийн урдхан талд байрлах Цирк дээр Дэмбээ.комын форум гэдэгээрээ алдартай Форумөдөр.ср.мн ийн уулзалтан дээр сэтгэлийнхээ жаргаж үзээгүй наранг харсан. Бодол болсон тэр охин , Тэнгэрт гийсэн тэр нар түүнийгээ харсан түүний сэтгэл ямар их хөөрсөн гэдэгийг үгээр хэлж үсэгээр илэрхийлэхийн аргагүй. Нэг л зүйл харин түүний сэтгэлийг зүссэн. Учир нь тэр нар нь өөрөөс нь хавьгүй илүү нэгэн залуутай хамтдаа ирсэн юумсанж. Нэг бодолын тэр залууд атаархах шиг , нэг бодолын баярлах шиг. Гэхдээ зөвхөн зурагийг нь л харан баясдаг тэрэнд хөөр баяслаас өөр юу ч түүний сэтгэлээс ханхалсангүй. Циркын хажууд 30 минут гаруй түүнийгээ харж баярлаж байсан тэрээр төд удалгүй гэрлүүгээ явахаар шийдсэн. Явмааргүй байсан хэдий ч бүгд л тарахаар болсон тул яаж ч чадалгүй харисандаа... Өдөр бүр сонсдог байсан ТАТАР ын Ганцаараа дуу нь тэр охиныгоо харсанаас хойш ТАТАР ын Хамтдаа болон Бороо дуу болон хувирсан Тэр үед бороо байхгүй байсан хэдий ч хэрэв бороо орсон бол гаднах цамцаа өгөх байсандаа гэж харамсана. Гэртээ очоод түүнийхээ зурагийг дахин дахин харна. Форумөдөр.ср.мн рүү орж аппарат барисан байсан залуугийн авсан зурагнууд тавигдсан үгүйг харж удаан ч мөрөөдсөндөө... Цагийн аясаар түүнийгээ мартаагүй ч эргээд л ганцаардалдаа нэг л мэдэхэд умбасан байсан тэрээр ганцаардлаа мартахын тулд өөрөө өөртөө дандаа л ажил гаргана. Гэсэн хэдий ч сэтгэлд нь нар , бодолд нь ганцаардал байсан учир тэрээр ганцаардалаас хичнээн айж , хичнээн зугтаав ч яаж ч чадахгүй гэдэгээ ойлгосон. Дахиад л уйтгарт амьдрал , Дахиад л ганцаардал , Гэхдээ нартай учир тэднийгээ тэвчисээр л нэг л мэдэхэд 6 сарыг ардаа орхиж өвөл болов. Нэгэн охинтой танилцаж түүндээ хайргүй ч гэсэн хайрлаж чадна гэсэн бодолыг өөртөө тээж 1 сар гаруй түүнтэйгээ хамтдаа байсан. Харамсалтай нь түүнийгээ алдаж харах ёсгүй бүхнийг харсан. Эргээд л ганцаардал , уйтгарт амьдрал , дээрээс нь хагацал үзсэн зүрхний нулимас. Түүнд амьдрах итгэл цаашид байгаагүй боловч анд нөхдийнх нь итгэл , зүрхэн дахь нар нь байсан учир цаашдын амьдралынхаа төлөө өчигдөрийг бодолгүй зүтгэсэн. Тун удалгүй хавар ирж хонхны баяр тэгээд л олон олон баярууд нь ирнэ. Баярлах итгэл үгүй болсон ч зориг урмандаа зүтгэсэн. Лаборотори 1 дүгээр сургуулийн хонхны баярын дүрсийг бичихээр очитол Тэргүүн.комын андууд нь ирсэн байсан. Гэтэл нэг л таньдаг царай нэг л санадаг царай урдаас нь дарууханаар инээнэ. Тэр үедээ сэтгэлээ бариад таниагүй царайлж түүнтэйгээ дахин танилцсан учир нь гэвэл түүнд тэрхэн үед түүний гарыг барих тийм л арга байсан. Бодож санаж , шаналж байсан бүх зүйлээсээ ангижирч сэтгэлдээ дүүрэн баяртайгаар орой нь Тошлой гэдэг кафе г зорсиндоо... Түүнийгээ байгаа хэмээн өөрөө өөртөө итгэл өгч итгэл сэтгэл 2 нь хосолсоор очисон доо... Цаг хугацаа дахиад л чаг чаг хийн өнгөрсөөр...
Нэг л мэдэхэд 2 сар болсон байна. Одооноос их л удаж 3 долоо хоногийн өмнө Оргил түүнийг найз залуутай гэдэгийг нь мэдсэн. Өлсөж өлсөж орж ирээд. Ээж ааваасаа нэхэж нэхэж идсэн хоолоо Нулимасаар амталж идсэн дээ... Өөрөө өөртөө зориулж олон олон гунигтай шүлэг бичсэн. Харин түүндээ зориулж ганцхан гэгээлэг шүлэг бичсэн...
Анхны цасны ширхэг бүрт
Алдрайхан түүний минь дүр харагдана
Анзаараагүй явжээ энэ цасны ширхэгийг
Аялгуут дуу гаргадаг гэдэгийг
Агаарт замхарах бодолын минь мөр
Анхны цасыг бишрэх шиг
Болор мөнгөн борооны дусал адил
Бодолд үлдсэн чиний л дүр танхилхан
Тэнгэрт гэрэлтэх од чам руу
Тийм их од харавахыг хүсдэгийг мэдсэнгүй
Зөвхөн чиний л дэргэд байхыг хүсдэг
Зөн билгийн олон од байдаг гэж сэтгэсэнгүй
Зөөлөнөөр хаялах навчис хүртэл хосоороо
Зөв бурууг ялгах навч хүртэл чамтай хамт
Хэн нэгний сэтгэлд мандсан нар чамаас
Хэнэггүйгээр хэн нэгэн уучлалт гуйв
Зүрх сэтгэлд нь удаан мандсан бололтой
Зүггүйтэж яваад чамайг жаргаав
Зүрхэнд эгшиглэх аялгуу чамд
Зүүд нойрны ханхүү байдаг нь яамаадаа
Зүрх сэтгэл гэдэг зүг нь үгүй далайгаас
Зөвхөн чамд л аз жаргал хүснэм би...
Хэмээн шүлгэлсэн. Өнөөдөр 2008 оны 7 – р сарын 11 ны өдөр. 04:52 минут. Яаг одоо ТАТАР – Ганцаараа дууг сонсонгоо сэтгэл зүрхэндээ ганцаардаж байна. Санасанаас Оргил гэдэг залуу биш Түвшин гэдэг хүүд энэхүү явдал тохиосон. Хэдий богинохон ч гэсэн аз жаргал бэлгэлсэнд баярлалаа... Зөвхөн чамд л үнсүүлж байна хэмээн төсөөлөн салхинд үнсүүлсээн... Ганцаардлаас салах төлөвлөгөө минь нурсандаа...
Эхлэл адил төгсгөлд хүртэл би одоог хүртэл ганцаардаж байна. Аль хэдийн буугаад өгцөөн. Хувь тавилан минь ийм л азгүй байх ёстой юм байлгүй...
Би чамд хайртай гэдэг үг цээжинд ГАНЦААРАА
Хэн нэгэнд хэлэхсэн энэ хайрын үгийг хамаг Чангаараа...
Хайрыг хүсээд би ганцаараа
Хайрлаач чи би ганцаараа...
Хайрыг хүсээд би ганцаараа...
Хайрлая гэж байна зүрх зөрүүд зангаараа...
Би Ганцаараа...
Амьдралын их далай
Амьдралын их далайг ширтэн зогсохдоо би
Атга нөжийг олж харав
Алдар нэрээ зуу зууны туршид дуурсгасан
Агуа их баатарыг би олж харав
Баатар эрсийн шүтээн нь тэнгэр газар
Бахдан суудаг зүйл нь хүч чадал
Нартад түгээсэн зүйл нь нэр алдар
Намайг чимдэг зүйл нь Монгол хүн
Зуурдын зовлонгоор нь жаргал хийдэг
Зуу зуун хүнийг би олж харлаа
Нар хэнийг ч ялгалгүйгээр тусдаг
Нар үргэлж мандаад жаргадаг
Хайр гэдэг зүйлийг би олж харлаа
Харамлан байж хайрлдаг хайрыг
Хамтдаа үргэлж байдаг хосуудыг
Харамсалтайгаар төгсдөг хайрыг ч тэр
Эрэг дээрээс амьдралыг ширтэн зогсход
Эртнээс эхэлсэн түүхийг олж харлаа
Баян нь ядуугаа дээрлэхдэг
Байж болохгүй зүйлсийг олж харлаа
Халтар хэдэн цаасны төлөө зүтгэдэг
Хар муу бодолтой хүмүүсийг би харлаа
Элбэрэл хайр нь дууссан
Эцсийн дүнд тэр хүмүүс
Эргэшгүй муухай адгуус болохыг нь харлаа
Элэг эмтрэм зүйлсийг ч анзаарлаа
Ууг нь бид чинь тэнгэр заяат улс
Уул уус нь хосолсон сайхан нутагийн үрс
Тэнгэр газараа дээдэлж явдаг
Тэнцвэр үл алдаж үзсэн Монголын үрс
Хөлөг онгоцонд суугаад
Хөх өнгийн далайгаар аялахыг хүсэв
Хүйтэн учир хүсэл минь буурч
Хөлөөрөө зогсон үргэлжлүүлэн ширтэхийг би хүсэв
Хөөр баясалаар дүүрэн хүмүүсийг би
Ганцаардан ургасан модыг би хараад
Ганцаараа зогсож байгаа өөрийгөө би харах шиг
Алсад гэрэлтэх нарыг би
Амьсгаа даран ажин зогсохдоо
Туяанаас өөрийг өгч чадахаа больсон
Туйлын сайхан сэтгэлийг би олж харлаа
Эрэг дээр удаан зогсоод би
Эргэлдэн бүжиглэх хорвоог харлаа
Элбэрэл хайраар дүүрэн
Энэрэнгүй сайхан сэтгэлтэй
Дэлхий ээжийг би олж харлаа
Дэндүү сайханыг харахыг хүсээд би
Дэргэдээ байсан оргил руу гарлаа
Дэвэн нисэх шувуудын дууг сонсоод
Сэтгэл тэнэгэр үргэлжлүүлэн ажлаа
Сэвгүй сайхан зүйлсийг ч өөрийн нүдээр харлаа
Амьдрал гэдэг хязгааргүй их далайд
Анзаарч хараагүй зүйлс олон
Анхны удаа эрэг дээрээс
Ажин ажин зогсохдоо
Ахиухан зүйлсийг олж хараад
Алагхан зүрх минь хөдлөв
Амьдралын их далайгаас би
Амсаж үзээгүй нулимасаа амсав...
Атга нөжийг олж харав
Алдар нэрээ зуу зууны туршид дуурсгасан
Агуа их баатарыг би олж харав
Баатар эрсийн шүтээн нь тэнгэр газар
Бахдан суудаг зүйл нь хүч чадал
Нартад түгээсэн зүйл нь нэр алдар
Намайг чимдэг зүйл нь Монгол хүн
Зуурдын зовлонгоор нь жаргал хийдэг
Зуу зуун хүнийг би олж харлаа
Нар хэнийг ч ялгалгүйгээр тусдаг
Нар үргэлж мандаад жаргадаг
Хайр гэдэг зүйлийг би олж харлаа
Харамлан байж хайрлдаг хайрыг
Хамтдаа үргэлж байдаг хосуудыг
Харамсалтайгаар төгсдөг хайрыг ч тэр
Эрэг дээрээс амьдралыг ширтэн зогсход
Эртнээс эхэлсэн түүхийг олж харлаа
Баян нь ядуугаа дээрлэхдэг
Байж болохгүй зүйлсийг олж харлаа
Халтар хэдэн цаасны төлөө зүтгэдэг
Хар муу бодолтой хүмүүсийг би харлаа
Элбэрэл хайр нь дууссан
Эцсийн дүнд тэр хүмүүс
Эргэшгүй муухай адгуус болохыг нь харлаа
Элэг эмтрэм зүйлсийг ч анзаарлаа
Ууг нь бид чинь тэнгэр заяат улс
Уул уус нь хосолсон сайхан нутагийн үрс
Тэнгэр газараа дээдэлж явдаг
Тэнцвэр үл алдаж үзсэн Монголын үрс
Хөлөг онгоцонд суугаад
Хөх өнгийн далайгаар аялахыг хүсэв
Хүйтэн учир хүсэл минь буурч
Хөлөөрөө зогсон үргэлжлүүлэн ширтэхийг би хүсэв
Хөөр баясалаар дүүрэн хүмүүсийг би
Ганцаардан ургасан модыг би хараад
Ганцаараа зогсож байгаа өөрийгөө би харах шиг
Алсад гэрэлтэх нарыг би
Амьсгаа даран ажин зогсохдоо
Туяанаас өөрийг өгч чадахаа больсон
Туйлын сайхан сэтгэлийг би олж харлаа
Эрэг дээр удаан зогсоод би
Эргэлдэн бүжиглэх хорвоог харлаа
Элбэрэл хайраар дүүрэн
Энэрэнгүй сайхан сэтгэлтэй
Дэлхий ээжийг би олж харлаа
Дэндүү сайханыг харахыг хүсээд би
Дэргэдээ байсан оргил руу гарлаа
Дэвэн нисэх шувуудын дууг сонсоод
Сэтгэл тэнэгэр үргэлжлүүлэн ажлаа
Сэвгүй сайхан зүйлсийг ч өөрийн нүдээр харлаа
Амьдрал гэдэг хязгааргүй их далайд
Анзаарч хараагүй зүйлс олон
Анхны удаа эрэг дээрээс
Ажин ажин зогсохдоо
Ахиухан зүйлсийг олж хараад
Алагхан зүрх минь хөдлөв
Амьдралын их далайгаас би
Амсаж үзээгүй нулимасаа амсав...
...Би...
Би бол Монгол хүн
Би бол аавын хүү
Би бол ээжийн хүүхэд
Би бол эгчийн дүү
Би шүлэг яруу найрганд дуртай
Би шүтэн дуулах дуртай
Би тал нутагийг ажих дуртай
Би Тэнгэр газараа шүтэх учиртай
Би хүүхдээрээ гэж дуудуулах дургүй
Би Хүйтэн сэтгэлд дургүй
Би хүнийг хайрлах дуртай
Би халуун сэтгэлд дуртай
Би үзэсгэлэн төгс Монгол бүсгүйг хайрлахыг хүсдэг
Би үзэг цаас нийлүүлэн суух дуртай
Би өрөвчхөн сэтгэлээр хүнд тусалдаг
Би өлсөөд яваа нэгэнд хоол өгөхийг хүсдэг
Би хүн чанаргүй хүнийг үзэн яддаг
Би хүнийг хайрласан шиг хайрлаж чаддаг
Би Монгол гэдэг нэрээр бахархадаг
Би могой гэдэг амьтнаас айдаг
Би итгсэн хүнээсээ юугаа ч нуудаггүй
Би итгэл сэтгэлийг шүтэн бишэрдэг
Би орон зай биш цаг хугацааг боддог
Би олон түмнийхээ төлөө зүтгэдэг
Би хүн болж төрсөндөө баярлдаг
Би хөл алдалгүй яваа даа баярлдаг
Би хүний охиныг хайрлахыг хүсдэг
Би хөндий талд орилхыг хүсдэг
Би бороонд ганцаар зогсох дуртай
Би бодолд автан гацаар суух дуртай
Би гэм нь ганцаардлаас айдаг
Би гэмгүй нэгэн байхыг хүсдэг
Би хэн нэгний гараас атгахыг хүсдэг
Би хэн нэгэнд сэтгэлээ өгөхийг хүсдэг
Би хүн хэвээрээ байхыг хүсдэг
Би хэнээр ч заалгалгүй амьдрахыг хүсдэг
Би бол эр хүн
Би бол эмэгтэй хүнтэй ханилан суух учиртай хүн
Би бол Түмэн гэрэл цацруулахыг хүсдэг хүн
Би бол Түвшин гэдэг нэртэй хүн
Би бол аавын хүү
Би бол ээжийн хүүхэд
Би бол эгчийн дүү
Би шүлэг яруу найрганд дуртай
Би шүтэн дуулах дуртай
Би тал нутагийг ажих дуртай
Би Тэнгэр газараа шүтэх учиртай
Би хүүхдээрээ гэж дуудуулах дургүй
Би Хүйтэн сэтгэлд дургүй
Би хүнийг хайрлах дуртай
Би халуун сэтгэлд дуртай
Би үзэсгэлэн төгс Монгол бүсгүйг хайрлахыг хүсдэг
Би үзэг цаас нийлүүлэн суух дуртай
Би өрөвчхөн сэтгэлээр хүнд тусалдаг
Би өлсөөд яваа нэгэнд хоол өгөхийг хүсдэг
Би хүн чанаргүй хүнийг үзэн яддаг
Би хүнийг хайрласан шиг хайрлаж чаддаг
Би Монгол гэдэг нэрээр бахархадаг
Би могой гэдэг амьтнаас айдаг
Би итгсэн хүнээсээ юугаа ч нуудаггүй
Би итгэл сэтгэлийг шүтэн бишэрдэг
Би орон зай биш цаг хугацааг боддог
Би олон түмнийхээ төлөө зүтгэдэг
Би хүн болж төрсөндөө баярлдаг
Би хөл алдалгүй яваа даа баярлдаг
Би хүний охиныг хайрлахыг хүсдэг
Би хөндий талд орилхыг хүсдэг
Би бороонд ганцаар зогсох дуртай
Би бодолд автан гацаар суух дуртай
Би гэм нь ганцаардлаас айдаг
Би гэмгүй нэгэн байхыг хүсдэг
Би хэн нэгний гараас атгахыг хүсдэг
Би хэн нэгэнд сэтгэлээ өгөхийг хүсдэг
Би хүн хэвээрээ байхыг хүсдэг
Би хэнээр ч заалгалгүй амьдрахыг хүсдэг
Би бол эр хүн
Би бол эмэгтэй хүнтэй ханилан суух учиртай хүн
Би бол Түмэн гэрэл цацруулахыг хүсдэг хүн
Би бол Түвшин гэдэг нэртэй хүн
...Бага сага жижиг шүлэгнүүд...
Ололт амжилт болсон мөрөөдөл минь
Олон жилээр холдон одход
Орь ганцаараа яваа зүрхний минь
Олиггүй ганц шийтгэл гэж ойлголоо...
Олон жилээр холдон одход
Орь ганцаараа яваа зүрхний минь
Олиггүй ганц шийтгэл гэж ойлголоо...
Хээрийн зүг рүү хийсэх аясын салхийг даган
Хэн ч биш гэдэгээ ухаарсан хэнэггүй миний бие
Хэлэгнэн уурлах тэнгэрийн заагаас
Хэлэлтгүйгээр шантран доош буулаа...
Урсах нулимасны минь аясыг даган
Увдисдуулах зүрх минь уйлсаар
Туйлын хүсэл мөрөөдөлдээ автсан би
Туйлширсан амьдралдаа харамссаар
Тэнгэрт гэрэлтэх оддын доор суухдаа
Тэнэг гэдэгээ би саял ухаарлаа
Миний биеийг бүү хэл
Миний сэтгэлийг ч дарах чадалтай
Уулын барааг ширтэнгээ
Урсах нулимасаа амслаа
Амьдралын минь сүүлчийн мөч энэ биш хэдий ч
Асгаран орох бороо адил шимширсээр
Хүйтэн салхи зүрхийг зүсэх эцсийн мөчид
Хүсэл мөрөөдөл минь энэ биш байсаныг би сая л ухаарлаа...
Увдисдуулах зүрх минь уйлсаар
Туйлын хүсэл мөрөөдөлдээ автсан би
Туйлширсан амьдралдаа харамссаар
Тэнгэрт гэрэлтэх оддын доор суухдаа
Тэнэг гэдэгээ би саял ухаарлаа
Миний биеийг бүү хэл
Миний сэтгэлийг ч дарах чадалтай
Уулын барааг ширтэнгээ
Урсах нулимасаа амслаа
Амьдралын минь сүүлчийн мөч энэ биш хэдий ч
Асгаран орох бороо адил шимширсээр
Хүйтэн салхи зүрхийг зүсэх эцсийн мөчид
Хүсэл мөрөөдөл минь энэ биш байсаныг би сая л ухаарлаа...
Ганцаараа үлдье би харанхуйд
Гансран уйлах зүрхээ тэврээд үлдье
Гандаж шаралсан навч адил
Гашуун хайрыг хүсээд хийсье...
Далайн ус ширгэж давалгайлахаа болиход
Дайн дажин дахин болохоо болиход
Баатар эрсийг дахин дурсахаа болиход
Бачуурсан хүмүүс дахин уурлахаа болиход
Цустай бүхэн ширгэж
Цуваагаараа явах болно...
Өвдөг сөгдөн гуйя намайг зүгээр л орхичих
Өөрт минь оноосон даалгабарыг
Өлсөхийн эрхэнд биелүүлсэн
Өрөвдөөч намайг зүгээр л орхиоч...
Шантрахгүй гэсэн үгтэйгээр эхэлсэн энэ ажилыг
Шалихгүй зүйлээс итгэл сэтгэл минь буурах юм
Шилдэгүүдийн хэмжээнд хүрэхгүй гэдэгээ ойлгоод
Шил тэвэрсэн архичин болохыг хүснэм би...
Зүрхэнд минь ассан галын дөлийг
Зүгээр л унтраагаад явсан хүн олон
Зөөлнөөр урсах нулимастайгаа үлдсэн би
Зүгээр л хэн нэгэн байхыг хүснэ...
Дөрвөн хананы голд ганцаар суухдаа
Дөнгөж амьдрал минь эхэлж байгааг мэдлээ
Дуусах амьдралынхаа эцэст
Дуу үгүй явая гэж бодлоо...
Хэн ч хайрын төлөө үхдэггүй
-Ромеа Жулияата хоёроос бусад нь...
Хэн ч мөнгөнөөс нүдээ салгаж чадахгүй
-Робин Гүүдээс бусад нь...
Хэн ч арал дээр ганцаараа амьдарч чадахгүй
-Робин зон крузо гоос бусад нь...
Хэн ч чамайг хайрласан шиг хайрлаж чадахгүй
-Надаас бусад нь...
Улаанбаатарын дээвэр нь утаа
Улаанбаатарын шал нь хог
Улаанбаатарын цонх нь хятад
Улаанбаатарын хоймор нь авилгал...
...Хайраас айсан айдас минь...
...Үзэн ядалт...
Уйтгарт амьдралын минь золиос чи
Урдаас юунд инээв?
Угаас чамайг мартана
Уулзах гэж харин буу оролд
Харгис санагдаж байж магадгүй би чиний хувьд
Хамтдаа бсан мөчөө мартанаа би амьдрал гэдэг талбарт
Нулимас бүрхсэн нүдэнд минь бүү үзэгд
Нуулгүй хэлье би чамайг үзэн ядаж бна
Амьдралд би чамайг алдсан
Ахиад оор хүнийг алдаж би чадахгүй
Мартахсан гэж мөрөөдөлгүйгээр би чамайг мартана
Маргааш болсон ч би чамайг эргэж санахгүй
Зүрхэндээ би нулимастай үлдсэн ч
Зүрхний минь нулимасийг арчиж өгөх хүн олдоно
Хайрлана би тэр хүнийг
Хайр даахгүй чамаас илүүгээр хайрлана
Үзэн ядалтаар дүүрэн болсон миний сэтгэлд
Үзэг цаас л хэрэгтэй чамайг мартахад
Нулимас минь дусалж бна
Нойтон болсон цаасан дээр
Шөнийн тэнгэр доор
Шивэрээ бороо адил уйлсан би дэрэн дээрээ
Хэзээ ч мартаж чадхгүй гэсэн
Хэнэг үгүй миний зурх
Эзгүйрсэн учир тэгсэн юмсанж
Эзэнтэй болсон учир удалгүй чамайг мартнамз
Надад хорогдох хэрэггүй
Над дээр ирээд ч хэрэггүй
Хайртай гэж би хэлэхгүй
Хайрласандаа хармсаж бн гэж харин хэлнэ
Чи болон миний ядуу амьдрал
Чи болон миний гутамшигт амьдрал
Хар толбо болсон байж магадгүй
Харанхуй болвол харин хар толбо чи харагадахгүй
Сэтгэлийнхээ өнгөрсөн гэрэлийг 16 дахь өрөөндөө унтраалаа
Сэм сэмхэн ч эргэж харахгүй өнгөрсөн амьдрал минь баяртай...
Урдаас юунд инээв?
Угаас чамайг мартана
Уулзах гэж харин буу оролд
Харгис санагдаж байж магадгүй би чиний хувьд
Хамтдаа бсан мөчөө мартанаа би амьдрал гэдэг талбарт
Нулимас бүрхсэн нүдэнд минь бүү үзэгд
Нуулгүй хэлье би чамайг үзэн ядаж бна
Амьдралд би чамайг алдсан
Ахиад оор хүнийг алдаж би чадахгүй
Мартахсан гэж мөрөөдөлгүйгээр би чамайг мартана
Маргааш болсон ч би чамайг эргэж санахгүй
Зүрхэндээ би нулимастай үлдсэн ч
Зүрхний минь нулимасийг арчиж өгөх хүн олдоно
Хайрлана би тэр хүнийг
Хайр даахгүй чамаас илүүгээр хайрлана
Үзэн ядалтаар дүүрэн болсон миний сэтгэлд
Үзэг цаас л хэрэгтэй чамайг мартахад
Нулимас минь дусалж бна
Нойтон болсон цаасан дээр
Шөнийн тэнгэр доор
Шивэрээ бороо адил уйлсан би дэрэн дээрээ
Хэзээ ч мартаж чадхгүй гэсэн
Хэнэг үгүй миний зурх
Эзгүйрсэн учир тэгсэн юмсанж
Эзэнтэй болсон учир удалгүй чамайг мартнамз
Надад хорогдох хэрэггүй
Над дээр ирээд ч хэрэггүй
Хайртай гэж би хэлэхгүй
Хайрласандаа хармсаж бн гэж харин хэлнэ
Чи болон миний ядуу амьдрал
Чи болон миний гутамшигт амьдрал
Хар толбо болсон байж магадгүй
Харанхуй болвол харин хар толбо чи харагадахгүй
Сэтгэлийнхээ өнгөрсөн гэрэлийг 16 дахь өрөөндөө унтраалаа
Сэм сэмхэн ч эргэж харахгүй өнгөрсөн амьдрал минь баяртай...
...Эхлэл...
За миний блог оор хэсэж байгаа бүх хүмүүст энэ өдрийн мэндийг хүргье. За тд удаан бодсоны эцэст энэ блог гж юу болох , өөрийн гэсэн блогтой болоё гж удаан бодсоны эцэст нээлээ... тд хүмсүүд мэдэхгүй чадахгүй юм гаруул хэлж өгч байгаарай!
Subscribe to:
Posts (Atom)